සත්කුලු පව්වට ඉරගල වැටිලා
තුෂාර බිදු සිද රැගෙන ගියා....
අසාර වූ දිවියක කටු සටහන්
සදමල ගෙපැළින් රැගෙන ගියා....
හිරුමල මිලිනව ගිය සන්දෑවක
දෝතට ගත් කිරි සුවද එදා....
තනිව හැඩූ හද ඉවුරු කොනට වැද
පිතු සෙනෙහස මට පසක් කළා....
නෙතක් වසා ඉසිඹුවක් නොලැබ
හැදු මලක් සදිසි කුමරියක් වෙලා නුඹ....
කිරුළු දරන් මා නෙතු අද්දර හිද
සිනාසුනා සිහිනෙකින් පවා....
සිතුම් අරා උඩු වියන් දරා
බුදු වදන් වදාළන සසුන් කරා....
නොයන් පුතේ නොකියමින් අදත් මම
බවුන් වඩමි හද තැවුල් දරා....
