සේන් ඉවුරේ බිඳී ඉහිරෙන
සඳට බර වැඩි සඳ කිරණ තවරා...
මන්දහාසින් පිරී ඉතිරෙන පුරවරක්
මළානික නෙතු පියන් විනිවිද වින්දා.....
ස්වප්න සිරි ගත් සුරපුරක් මැද
අතින් අල්ලන් මාවතේ
නාඳුනන මුත් මඟ හසර නෙත රන්දා
පුරුදු නුපුරුදු උණුහුමක්
ඔය මංමුලා වූ ජීවිතේ මැද
අතරමංවුණු මටත් ඉණිමං බැන්දා...
මන්දහාසින් පිරී ඉතිරෙන පුරවරක් මම
මළානික නෙතු පියන් විනිවිද වින්දා.....
සුමුදු සුකොමළ සිනා කැන් පිරි
මලින් සැරසුනු මාවතේ
නුරා නෙත්සර තුටින් ඉවසන්
නුඹම මට කිව් හින්දා
පැරීසිය මං සරතැසින් වුව වින්දා..
සේන් ඉවුරේ බිඳී ඉහිරෙන ............
(නිමිත්ත: ප්‍රංශ පෙම්වතා කෘතිය ඇසුරින්)
No comments:
Post a Comment