උඹට උන් මේ තරම් පද හදපු වගක් මං
දැනන් උන්නේම නෑ රාවණා
සීතාට වහ වැටුණු සල්ලාලයෙකු වගක්
ලියා තිබු පොත අතින් ගිලිහුණා
ආලකම් පුරෝගෙන මං ගාව දැවටිච්ච
උඹව සිහි වී කඳුලු වෑහුණා
මං ගාව විතරක්ම උඹේ හිත ගැහුණු වග
කෑ ගසා කියන්නට බැරි උනා
තේජසින් ඉතිරිච්ච උඹේ ඇස් වල ඇඳුණු
ඉනාවක් තිබුනනම් මා පරදනා
මෙදෙරණට බැඳුණු හිත වගත් මං දන්නවා
ගලවගන්නට මටත් බැරි උනා
මේ කතා උහුලන්න තරම් උඹ නෑ හයිය
දන්නවා මං හොදට රාවණා
උඹ ඉඳපු නින්දේම තව ටිකක් කල් ඉන්න
නෑහෙන්න උන් කරන චෝදනා
ගිනි අරන් දැවෙද්දී රාමායනේ උන්ගෙ
පුරාවත මං උඹේ ලියනවා
එයින් මතු ඇහැරෙන්න මන්දෝදරී තවත්
උඹ ළඟම එහෙම්මම ඉන්නවා.....
